ฤดูหนาวปีนี้หนาวมาก และกระแสน้ำเย็นสองสามคลื่นทำให้ฉันรู้สึกถอนหายใจท่ามกลางแสงแดดที่สาดส่องลงมาจนได้ในวันนี้ แม้จะมองออกไป ท้องฟ้าก็ยังเป็นสีฟ้า ฉันจึงตัดสินใจนำกล้องไปที่บริษัท แต่งหน้าไปทำงานในวันขึ้นปีใหม่และวันขึ้นปีใหม่ทางจันทรคติ ทุกคนสามารถเพลิดเพลินกับวันหยุดต่อเนื่องและพักผ่อนได้ มีวันหยุดเพียงวันเดียวเป็นเวลาสองสัปดาห์ติดต่อกัน มันทั้งท่วมท้นและเหนื่อยล้าจริงๆ
บนถนนหน้าโรงเรียนประถม ใบไม้ที่ร่วงโรยไปด้วยแสงแดด และสัมผัสได้ถึงความเศร้า
ฉันรู้ว่าความกดดันที่ผ่านมาเป็นเหมือนคลื่นความเย็นที่พุ่งเข้าใส่หัวใจของฉัน รสชาติเย็นชาและกัด เป็นแรงผลักดันให้คุณขึ้นไปข้างบน ทุกคนแบกรับน้ำหนักต่างกัน ปฏิกิริยาของพวกเขาก็มีความคิดเห็นของตัวเองฉันวิ่งไปข้างหน้าอย่างแรง ลมแรงดูเหมือนมองไม่เห็นทางข้างหน้า บางทีฉันอาจจะจำมันได้ด้วยสัญชาตญาณของฉันเอง แต่ฉันรู้ว่าอีกไม่นาน เพราะเธอมีแรงใจคอยหนุนหลังฉัน ให้ห่างไกลจากลม พัดลงมา ฉันก็เข้าใจด้วยว่าเมื่อกระแสน้ำเย็นพัดผ่านแสงแดดอันอบอุ่นจะส่องมาที่เรา
ฉันต้องการแจ้งให้คุณทราบว่าฉันจะให้พลังแก่คุณลับหลังเสมอ เพราะคุณได้ให้แนวทางและคำแนะนำที่จริงใจกับฉันมากมาย
เป็นความสิ้นหวังและความผิดหวังผสมผสานกับความเศร้า จากเสียงแหบและอ่อนแรง มีอารมณ์ที่กำลังจะพังทลาย อดไม่ได้ที่จะดูแลหัวใจในไมโครโฟน อยากจะสื่อถึงหัวใจที่เข้มแข็งของคุณอย่างใจจดใจจ่อกาลครั้งหนึ่งฉันจะให้ฉันอธิบายทั้งหมดนี้ในทางกลับกัน ฉันมักจะรู้สึกว่าคุณมีประสบการณ์มาก คุณได้เห็นอย่างละเอียดถี่ถ้วนกว่าฉันและคุณทำได้ดี ไม่เหมือนฉันคุณมาถึงปัจจุบันเพราะ ความทะเยอทะยานของคุณที่จะชนะ
คุณเป็นคนผอมบางและอ่อนไหว คุณคิดมากกว่าฉันเสมอในการทำสิ่งต่างๆ ยังมีอีกมากที่ฉันต้องเรียนรู้จากคุณ แต่ฉันหยาบและใหญ่และฉันต้องการทำสิ่งต่าง ๆ ให้เร็วที่สุดราวกับว่า เราเป็นครึ่งวงกลมสร้างให้กัน ไม่พอ เลยบอกเสมอว่าถ้าอีกฝ่ายมีข้อดีเป็นของตัวเองก็สำเร็จ!
"ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่เธอต้องการได้อย่างไร แต่ฉันไม่ละอายใจ" คำพูดสมัยก่อนนี้ฟังดูเหมาะสมมาก เธอกับฉันเป็นคนมีความรับผิดชอบ ถนนจะขรุขระแค่ไหนก็ยังมี ข่าวลือและการจู่โจมที่ไม่จำเป็นมากมาย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ความรักที่มีต่อครอบครัวและเพื่อนของคุณเสมอไม่ได้เต็มไปด้วยผู้คน สิ่งของ และสิ่งของที่กว้างขวาง เราต้องเรียนรู้ที่จะตัดสินใช่ไหม?ให้หัวใจและความเชื่อของเรานำทาง และมันจะนำเราไปสู่ความอบอุ่นและแสงสว่างที่เราขาดหายไปเป็นเวลานาน